Προεπισκόπηση

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Βίος Αγίων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας των Μαρτύρων

Οι Αγίες Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα οι Μάρτυρες εορτάζουν στις 10 Σεπτεμβρίου.

Ήταν αδελφές και κατάγονταν από τη Βιθυνία. Η λάμψη της παρθενίας και η ωραιότητα των ψυχών και των σωμάτων τους, έκαναν τις τρεις αδελφές να είναι καύχημα των
χριστιανών. Οι φροντίδες και οι συνήθειες του κόσμου δεν τις απασχολούσαν.

Η μόνη τους φροντίδα ήταν «μετά αιδούς και σωφροσύνης κοσμείν εαυτάς, η εν πλέγμασιν η χρυσώ η μαργαρίταις η ιματισμώ πολυτελεί». Δηλαδή φρόντιζαν να στολίζουν
τον εαυτό τους με συστολή και σωφροσύνη και όχι με φιλάρεσκα πλεξίματα των μαλλιών τους η με χρυσά η μαργαριτένια κοσμήματα η με ρούχα πολυτελή.

Για την αγάπη λοιπόν του Χριστού, άφησαν την πατρίδα της και πήγαν να κατοικήσουν σε έναν λόφο, κοντά στα Πύθια θερμά λουτρά. Εκεί ασκήτευαν και καλλιεργούσαν
ακόμα περισσότερο την σωφροσύνη τους. Γι’ αυτό αξιώθηκαν από το Θεό να θεραπεύουν ασθένειες, και έτρεχε κοντά τους πλήθος κόσμου.

Όταν το έμαθε αυτό ο έπαρχος Φρόντων, έστειλε και συνέλαβε τις τρεις αδελφές. Βλέποντας την φρόνηση και την σύνεση, αλλά και την αφοβία με την οποία τον αντιμετώπισαν,
διέταξε και τις βασάνισαν με τα πιο φρικτά βασανιστήρια. Υπέμειναν με ανδρεία τα μαρτύρια και έτσι ένδοξα παρέδωσαν τις ψυχές τους στο νυμφίο τους Χριστό.
Ο έπαρχος θέλησε να κάψει τα σώματά τους, αλλά οι φλόγες έκαψαν τον ίδιο και έπειτα καταρρακτώδης βροχή έσβησε την φωτιά. Τα σώματα των τριών παρθένων τάφηκαν
με σεβασμό από τους χριστιανούς.



Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὸν τρισάριθμον σύλλογον καὶ θεόπλοκον, τῶν αὐτάδελφων παρθένων στέψωμεν θείαις ᾠδαῖς, ἀνδρικῶς γὰρ τὸν ἐχθρὸν κατετροπώσαντο, ὅθεν προϊστάντι ἡμῶν τῶν
βοώντων ἐκτενῶς, χαῖρε, σεμνὴ Μηνοδώρα, σὺν Μητροδώρα τῇ θείᾳ καὶ Νυμφοδώρα τῇ θεόφρονι.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’. Τοὺς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας.
Τᾶς τρεῖς ἐνδόξους Παρθένους καὶ Ἀθληφόρους θεόφρονας, τὰς συνδεδεμένας ἐνθέως, ἀδελφικῇ οἰκειότητι, τὰς καλλιρόους πηγὰς τῆς εὐσέβειας, τὰς ἀναβλυζούσας,
μαρτυρικῶν ἀγώνων χάριν ἀέναον, τὴν θείαν Μηνοδώραν, καὶ τὴν Μητροδώραν τὴν ἔνδοξον, σὺν τῇ κλυτῇ Νυμφοδώρᾳ, τῇ ἐν πᾶσι καρτερόφρονι, πάντες οἱ τρυφῶντες
τῶν ἄθλων αὐτῶν, συνδραμόντες ὕμνοις τιμήσωμεν· αὐταὶ γὰρ τῇ Τριάδι, ὑπὲρ ἡμῶν ἀεὶ πρεσβεύουσι.

Κοντάκιον Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὑπὲρ Τριάδος καρτερῶς ἐναθλοῦσαι, τὸν πολυμήχανον ἐχθρὸν ἐτροπώσασθε, ἀδελφικῶς τῷ πνεύματι συνδούμεναι· ὅθεν εἰσῳκίσθητε, σὺν ταῖς πέντε παρθένοις, εἰς
τὸν ἐπουράνιον, Ἀθληφόροι νυμφῶνα, καὶ σὺν Ἀγγέλοις τῷ Παμβασιλεῖ, ἐν εὐφροσύνῃ, ἀπαύστως παρίστασθε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις Μηνοδώρα θεοειδής· χαίροις Μητροδώρα, ἀπερίτρεπτε ἐν ποιναῖς· χαίροις Νυμφοδώρα, ἡ τοῦ Σωτῆρος νύμφη, Τριάδος τῆς ἁγίας, κόραι ἰσάριθμαι.